اگر براه تو پیوسته همچو سد بودم
بخاطرتو چنین بوده من نه بد بودم
کنون که رفته ام آزادی ازغم ودردم
مگو که راه جفاراچه خوش بلد بودم
مرا به راه خطا جوریار افکنده است
وگرنه درس خطا راهمیشه رد بودم
به راه عشق نبودم اگرکه چون فرهاد
به کوه رفتن و تیشه زدن بلد بودم
ملامتم مکن از این خطای جبر زمان
منم مثال تو آدم نه آنکه دد بودم
